توضیحات محصول

کتامین ۱۰%

کتامین ۱۰% یک محلول تزریقی می باشد.

داروی کتامین یکی از داروهای بیهوشی می باشد که برای انسان و حیوانات مورد استفاده قرار می گیرد کتامین در سال ۱۹۷۰ با عنوان (بیهوشی عمومی که سریع عمل می کند) وارد بازار شد.

بیشتر متخصصین بیهوشی مدرن و امروزی از داروی کتامین برای آموزشات خود استفاده می کنند و توسط این دارو آموزش می بینند.

داروی بیهوشی کتامین مورد استفاده در ایران ساخته شده توسط دو کمپانی تولید دارو معروف به نام  برمر و آلفاسان میباشد  به همین دلیل کتامین برمر آلمان و کتامین آلفاسان هلند بین متخصصین دامپزشکی شناخته شده میباشد.

ترکیبات کتامین ۱۰% :

۱ میلی لیتر محلول شامل:
ماده مؤثره:
کتامین هیدروکلراید ۱۱۵.۳۴ میلی گرم (معادل ۱۰۰ میلی گرم کتامین)

مواد جانبی کتامین ۱۰% :

بنزتونیوم کلراید ۰.۱ میلی گرم.
آب مورد استفاده جهت تزریق ۱ میلی لیتر.

موارد استفاده کتامین ۱۰% :

القای بیهوشی کوتاه مدت برای انجام فرآیندهای تشخیصی، جراحی های کوچک و یا درمان های دردناک مانند:
– تمیز کردن و کشیدن دندان.
– برداشت اجسام خارجی.
– تخلیه آبسه.
– دستکاری در حفره دهان، صورت و گوشها.
– مراقبت و پاکسازی زخم.
– تعویض بانداژ
– انجام رادیولوژی
– آرامبخشی حیوانات بی قرار، هیجان زده و خشن.
– سوراخ کردن.
– کشیدن ناخن و پشم چینی.
جهت القای بیهوشی عمومی و بیهوشی نیازمند به سطح پایین هوشیاری در جراحی هایی مانند دررفتگی ها، قطع عضو، عقیم سازی، استریل کردن، برداشت تخمدان، برداشت رحم و تخمدان، لاپاراتومی و گچ گیری (اصلاح شکستگی) مورد استفاده قرار می گیرد. در جراحی های دردناک و طولانی مدت که نیازمند تداوم و عمق بیهوشی می باشند، ترکیب این دارو با زایلازین، بیهوش کننده های تزریقی یا استنشاقی ضروری است. برای القای بیهوشی کوتاه مدت در سگها، کتامین باید با آرامبخشها یا بیهوش کننده های تزریقی با استنشاقی ترکیب شود.

گونه های هدف کتامین ۱۰% :

داروی کتامین برای بیهوشی گاو، گاومیش، شتر، اسب، گوسفند، بز، سگ، گربه استفاده می شود.

تجویز و استفاده کتامین:

تزریق به روش عضلانی (IM) یا داخل وریدی (IV) آهسته.

کتامین برای گربه:

:فقط کتامین

– در پروسه های جزئی که شلی عضلات مخطط مورد نیاز نیست مقدار ۲۲- ۳۳ mg/kg به روش IM. مقدار۲,۲ – ۴,۴ mg/kg به روش IV.
مقید کردن: مقدار۶,۶ – ۱۱ mg/kg  به روش IM.

:ترکیب کتامین:

– آتروپین به میزان ۰,۰۴mg/kg  ، زایلازین به میزان ۰,۵۵-۱,۱mg/kg  به روش IM و به دنبال آن بعد از ۲۰ دقیقه تزریق ۱۱-۲۲mg/kg  کتامین به روش  IM.

– مدتومیدین به میزان ۰,۰۸mg/kg همراه با ۵mg کتامین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به روش IM.

– کتامین به میزان ۱۰mg/kg + دیازپام به میزان ۰,۵mg.

– دیازپام به میزان ۰,۲۵mg/kg + تزریق سریع کتامین به میزان ۵mg/kg

به روش IV + بوتورفانول به میزان  ۰,۱-۰,۴mgبه روش IV.

کتامین برای سگ:

– تزریق آتروپین به میزان mg/kg 0,04 همراه با ۰,۵-۲mg/kg زایلازین به روش IM و کتامین به میزان ۱۱-۲۲mg / kg به روش IM یا IV به صورت ترکیبی یا به صورت جداگانه در سگ هایی با وزن بیشتر از ۲۲,۷kg، دوز هر دو دارو را می توان تا حدود ۲۵٪ کاهش داد. بیهوشی حدود ۱۰ دقیقه به طول می انجامد. با افزایش دوز کتامین تا ۵mg/kg به روش IM یا استنشاق متوکسی فلوران بیهوشی تداوم می یابد.

– مدتومیدین را می توان به میزان ۴۰µg/ kg به کتامین به میزان ۵-۷,۵mg/kg به روش IM اضافه کرد. نیازی به استفاده پیش داروی آتروپین همراه با مدتومیدین نیست.

– ابتدا دیازپام به میزان ۰,۲۵-۰,۵mg/kg به روش IV، سپس ۵-۱۰mg/kg کتامین به روش IV نیز می تواند یکی از مصارف این دارو باشد.

کتامین برای گاو:

فقط کتامین:

کتامین به تنهایی به میزان ۲mg/kg به روش IV برای پروسه های درمانی جزئی مورد استفاده قرار می گیرد.

ترکیب کتامین:

-زایلازین به میزان ۰,۱-۰,۲mg/kg  به روش IM یا به میزان ۰,۰۵-۰,۱mg/kg به روشIV + بوتورفانول به میزان ۰,۱-۰,۲mg/kg همراه با ۲mg/kg کتامین به روش IV جهت القای بیهوشی.

-تزریق داروی آتروپین به میزان ۰,۰۴mg/kg  به روش IM ، دتومیدین به میزان ۲۰µg/kg به روش IM و به دنبال آن کتامین به میزان ۱۲mg/kg به روش IM جهت القای بیهوشی.

-تجویز زایلازین به میزان ۰,۲mg/kg به روش IM سپس تزریق کتامین به میزان ۵mg/kg به روش IV با مقدار ۱۰mg/kg به روش IM اکسیژن درمانی برای جلوگیری از ایجاد هیپوکسی توصیه می شود.
ممکن است در در موارد استفاده از ترکیبات زایلازین-کتامین نیاز به اکسیژن درمانی باشد در صورت ضرورت تمدید بیهوشی، تزریق کتامین به میزان ۵mg/kg به روش IM با استفاده از عوامل گازی مانند ایزوفلوران توصیه می شود.

کتامین برای اسب:

– زایلازین به میزان ۱,۱mg/kg به روش IV قبل و یا همزمان با کتامین هیدروکلراید به روش IV به میزان ۲,۲mg/kg برای بیهوشی های کوتاه مدت بیهوشی می تواند با عوامل گازی یا تزریق IV نصف دوز زایلازین به دنبال تزریق IV نصف دوز کتامین ادامه یابد.

– دتومیدین به میزان ۰,۲mg/kg و به روش IV ، ۱۵ دقیقه بعد تزریق ۲,۲mg/kg کتامین به روش IV صورت گیرد. در صورت نیاز، با تزریق IV تیوپنتان به میزان ۱-۲mg/kg بیهوشی ادامه می یابد یا عمیق تر می شود.

– رومیفیدین به میزان ۰,۱mg/kg  به روش IV سپس ۵ تا ۱۰ دقیقه بعد تزریق مقدار ۲,۲mg/kg کتامین به صورت IV با عوامل گازی و تزریق سریع IV نصف دوز رامیفیدین و یک چهارم دوز کتامین بیهوشی تداوم می یابد.

– القای بیهوشی با زایلازین به میزان ۰,۷۵-۱,۱mg/kg به روش IV، گوافنزین به میزان ۷۵mg/kg به روش IV و کتامین به میزان ۲mg / kg به روش IV صورت می گیرد.
برای تمدید بیهوشی، می توان از تزریق آهسته IV یک سوم تا نصف دوز اصلی کتامین ازایلازین استفاده کرد.

– ترکیب سه گانه: تزریق ممتد ترکیب ۵۰۰ml محلول گوافنزین۱۰%۱۰  گرم کتامین و ۵۰۰mg زایلازین (IV).

– برای القای بیهوشی کوتاه مدت می توان از پیش داروی پرومازین هیدروکلراید به میزان ۱mg/kg و ۵ دقیقه بعد تزریق سریع مقدار ۲ mg/kg کتامین هیدروکلراید (IV) استفاده نمود.

کتامین برای گوسفند:

فقط کتامین:

– تزریق IM به میزان ۱۵-۲۰mg/kg یا مقدار ۱۰-۱۵mg/kg به صورت تزریق آهسته IV برای جراحی های کوتاه و اعمال فرایندهای تشخیصی، آرامبخشی.

ترکیب کتامین:

در ابتدا با آتروپین به میزان ۰,۰۵mg/kg به روش IM و یا با تزریق زایلازین به میزان ۰,۱-۰,۲ mg/kg به روش IM یا IV و سپس تزریق کتامین به میزان ۴mg/kg به روش IV یا مقدار ۲۰-۲۲mg/kg به روش IM بعد از ۱۰ دقیقه صورت می گیرد. در صورت نیاز به تمدید بیهوشی با کتامین، میزان ۱-۲mg/kg به روش IV آهسته تزریق شود.

کتامین برای بز:

– در ابتدا با آتروپین به میزان ۰,۴mg/kg  به روش IM در صورت نیاز تزریق زایلازین به میزان ۰,۰۵mg به روش IV یا ۰,۱-۰,۴mg/kg به روش IM و سپس مقدار ۴-۵mg/kg کتامین به روش IV آهسته تجویز شود.

– تزریق زایلازین به میزان ۰,۲۲mg/kg در ترکیب با مقدار ۱۱mg/kg کتامین به روش IM در صورت نیاز به تمدید بیهوشی، تزریق IM کتامین به میزان ۶-۹mg/kg یا تزریق IV آهسته آن با دوز ۲-۴mg/kg توصیه می شود.

کتامین برای گاومیش:

– زایلازین +کتامین به میزان تقریبی ۰,۰۵mg/kg و  ۲,۵mg/kg به روش IM.

– زایلازین به روش IM (0,22mg/kg)، ۱۵ دقیقه بعد تزریق IV کتامین (۲mg/kg) .

کتامین برای شتر:

ترکیب زایلازین به میزان (۰,۱۵-۰,۲mg/kg) و کتامین به میزان (۱-۲mg/kg) به روش IM، در صورت نیاز می توان بیهوشی را با نصف دوز مذکور از کتامین و زایلازین ادامه داد.

در ابتدا با داروی زایلازین به میزان ۰,۲mg/kg به روش IV در کنار القای بیهوشی با تجویز داروی کتامین به میزان ۰,۸mg/kg همراه با مقدار ۰,۱mg/kg داروی بوتورفانول انجام می شود. در صورت نیاز، تمدید بیهوشی با تزریق میزان ثابتی از کتامین با دوز ۳,۳mg/kg/hr و تزریق سریع به روش IV بوتورفانول به میزان ۰,۱mg/kg می تواند صورت گیرد. افزودن دیازپام به ترکیب بیهوش کننده به میزان ۰,۱ mg/kg با نرخ ثابت تزریق ۰,۳mg/kg/hr  ، سبب بهبود کیفیت و طول مدت دوره بیهوشی می شود.

تداخلات دارویی کتامین:

در حیوانات مبتلا به نقص سیستم قلبی عروقی، فشار خون بالا، بیماری های کبدی کلیوی، اکلامپسی و پراکلامپسی، گلوکوم، صرع، جراحات جمجمه و سگهای مبتلا به میلوگرافی (ANS) بعنوان تنها عامل القای بیهوشی استفاده نشود. در جراحی قسمت های فوقانی لوله تنفسی بدون تجویز همزمان شل کننده های عضلات استفاده نشود (در این موارد لوله گذاری کردن الزامی است)،

در دامهایی که به مصرف انسانی می رسند استفاده نشود.

مخاطرات داروی کتامین ۱۰% :

کتامین از سد جفت عبور می کند.
کتامین در گربه ممکن است باعث افزایش ناچیز دمای بدن شود. دمای بدن به ازای هر دوز درمانی در یک دوره، به طور میانگین ۱٫۶ درجه سانتی گراد افزایش می یابد. مصرف بیش از حد ممکن است باعث افزایش تحریکات مرکزی تا تشنج، فلجی تنفسی و آریتمی قلبی شود. تشنج می تواند با بنزودیازپین ها درمان شود. برای جلوگیری از ایجاد ناسازگاری کتامین با باربیتوراتها و دیازپام مخلوط نشود.

دوره مصرف پرهیز کتامین ۱۰% :

ندارد.

شرایط نگهداری کتامین:

شرایط نگهداری در دمای کمتر از ۲۵ درجه سانتی گراد، دور از تابش مستقیم نور آفتاب و دسترس اطفال نگهداری شود. نیمه عمر بعد از باز کردن بسته بندی اصلی ۷ روز است. بعد از تاریخ انقضاء که در لیبل ذکره شده استفاده نشود.

تداخلات دارویی کتامین:

افت تنفس وابسته به دوز می باشد، که خصوصا در گربه ممکن است منجر به قطع تنفس گردد. لذا استفاده پیوسته همراه با دیگر داروهای دامپزشکی که منجر به ضعف تنفسی می شوند (برای مثال زایلازین) می تواند احتمال افت نرخ (Tate) تنفس را افزایش دهند.

سایر تأثیرات ناخواسته:

– تاکی کاردی.
– افزایش فشار خون و به دنبال آن افزایش حساسیت به خونریزی
– افزایش بزاق.
– چشمهای باز، میدریازیس، نیستاگموس.
– افزایش حساسیت به خصوص به سروصدا در طول بیهوشی، فاز به هوش آمدن و فاز ریکاوری.
– افزایش تون عضلات اسکلتی
– تهییج بعد از بیهوشی، افزایش عکس العمل ها و ایجاد سروصدای زیاد ممکن است مشاهده شود.

اگر متوجه اثرات جدی و یا تأثیراتی که در بالا ذکر شده بود شدید، لطفأ جراح را مطلع سازید.

توصیه برای استفاده صحیح :

برای جلوگیری از تشدید آفت تنفسی، تزریق داخل عروقی باید آهسته انجام شود (مدت: حداقل ۶۰ ثانیه). به دلیل باز بودن چشم ها، برای جلوگیری از خشکی قرنیه پیشگیری مناسب صورت گیرد.
(برای مثال استفاده از قطره یا پماد چشمی)

موارد احتیاطی:

هر محصول و یا مواد زائد دارویی دامپزشکی که از این محصول مشتق شده است، باید با توجه با قوانین محلی معدوم شود.

محصول شرکت الفاسان هلند